tula...tula...tulala :)

maaga akong nagising kahapon...

unang una dahil wala ako sa huwisyong magkabisa ng (pesteng) tula na iyon kagabi.
pangalawa (eto na naman ako) gagawin ang mga gwain ng may gawain (redundant)... (sa parteng ito mas ok pa kesa patulain mo ako ng ganito..

isa,
dalawa,
tatlo,
taragis na pagtulang ito... (hahahah lol)

                               ''INYONG ABANG GURO''

                      Maestro, tagahubog, tagapagturo at guro
                      Mga katagang sa amin ay palaging nakaturo
                      Tunkuling sinumpaan, kaalaman ay ituro
                      Sa mga mag aaral, araw araw kahalubilo.

                                                     - excerpt from the poem


naalala ko nung nasa elementary pa ako...(parang kahapon lang hahaha) puro ako ang sinasali ng teacher ko sa pagtula. ako naman si tanga nagpapakamatay umaga hanggang gabi sa pagkakabisa... tuwang tuwa naman ako noon at ako napipili dahil sa wala naman na talagang pagpipilian pa hahaha. at ang nakakatawa ni minsan di naman talaga ako nananalo sa ganun... malay ko sa pagtula, wala na lang talagang choice ang mga teachers ko... hehehe..


... at after almost 14 years aba naman akalain mong tutula uli ako.. nakakatawa. gusto ko na lang pagtawanan ang sarili ko dahil alam ko sa hilatsa ng aking mga balat na wala akong kalaban laban... at isa pa wala akong balak karirin ito at manalo.

pinaglaban ko na magkwento na lang (luka luka kasi ako baka dun pa may pag asa hehe) ..ang sama sa tula pa din ako bumagsak.

                                   "kokokorok ang sabi ng manok" hahahah

....ng nasa harap na ako.. parang may mga stars sa kisame... mga langgam sa harap at katahimikang pumapaimbabaw sa langit (akala ata nila magaling ako hahahahahah lol) hindi naman talaga ako mahiyain (sa panahon ko ngyun) hindi ko lang talaga trip ang pagtula (siguro sabi nga ni mam nherie isipin na lang daw na parang nag qquiz lang e sana nga kung quiz lang heheh... o kaya exam o kaya pasulatin mo na lang ako ng kahit ano) pero gusto ko pa din magpasalamat sa malaking kodigo sa harap na binasa ng lahat ng tumula hahaha...


haaay... natapos din sa wakas.
at ano pa ba ineexpect ko... hahahah (buti na lang)... at maluwalhati ko ng nanamnamin ang nalalabing araw ng munting sembreak.